Jedną z głównych cech starożytnej cywilizacji egipskiej jest mający formę igły obelisk, który pojawił się w starożytnych świątyniach w Dolnym i Górnym Egipcie.
Większość z tych obelisków jest wykonana z czerwonego lub różowego granitu pochodzącego z Asuanu. Jeden z niedokończonych obelisków do tej pory znajduje się w tym granitowym kamieniołomie.
Kształt obelisku miał istotne znaczenie w starożytnym Egipcie, ponieważ jest filarem składającym się z czterech ścian zakończonych na szczycie formą piramidy, co nawiązuje do boga Słońca Ra.
Obelisk konkordatu
Jeden z najsłynniejszych obelisków znajdujących się obecnie w Europie, związany jest
z panowaniem króla Ramzesa II, który zbudował przed świątynią w Luksorze dwa obeliski upamiętniające jego zwycięstwo w bitwie pod Kadesz.
Pod koniec francuskiej wyprawy do Egiptu Francuzi mieli wielką pasję do starożytnej cywilizacji egipskiej. Wielu francuskich archeologów i architektów za panowania króla Mohameda Alego odwiedziło Egipt aby badać starożytną egipską cywilizację i odkrywać jej antyki.
Jednym z nich był znany archeolog Jean Francois Champollion, który przybył do Egiptu
za czasów Mohameda Alego, aby rozszyfrować hieroglificzne teksty wyrzeźbione na ścianach i grobowcach starożytnego Egiptu. Kiedy odwiedził Luksor, podziwiał te dwa obeliski
w świątyni w Luksorze z zamiarem przetransportowania ich do Francji jako podarunku od króla.
Pojawiła się poważna przeszkoda: jak przenieść obelisk ważący 230 ton?
Aby przewieźć go z Luksoru do Paryża, Francuzi zbudowali statek o specjalnych wymiarach, który liczył 150 członków załogi pełniącej różne role. Statek przybył do Luksoru w sierpniu 1831 roku.
Przeniesienie tak ogromnego różowego granitu było prawie niemożliwe więc konieczne było negocjowanie z miejscowymi mieszkańcami, którzy mieli domy obok obelisku, aby prostymi technikami mechanicznymi i przy pomocy 400 pracowników umożliwić jego przetransportowanie. Do grudnia tego samego roku udało się umieścić obelisk na statku, który był już gotowy do żeglugi.
Podróż obelisku z Luksoru do Paryża nie była łatwa a na Morzu Śródziemnym pojawiły się niebezpieczne fale, przez które mógł zniknąć cały statek wraz z obeliskiem i załogą.
Na szczęście obelisk dotarł w 1833 roku do portu w Tulonie.
Niedokończony obelisk w Asuanie
Odkryto go zaledwie rok przed wielkim odkryciem grobowca króla Tutanchamona w Dolinie Królów.
Za głównym cmentarzem w Asuanie znajduje się kamieniołom, w którym starożytni Egipcjanie budowali swoje obeliski i posągi z granitu.
Nie ustalono daty powstania obelisku ale wielu archeologów przypuszczało, że został wyrzeźbiony za panowania królowej Hatszepsut. Prawdopodobnie z powodu szczeliny, która pojawiła na obelisku, dalsza jego budowa została wstrzymana.
Zwiedzający mogą go zobaczyć – znajduje się zaledwie 1 km od rzeki Nil, w kamieniołomie
z różowego granitu, z którego budowano także trumny, sarkofagi, drzwi i obeliski.
Jedną z najbardziej tajemniczych kwestii tego tematu pozostaje pytanie: w jaki sposób starożytni zamierzali przenieść taki sarkofag i drzwi z granitu o wadze około 12 ton. Gdyby obelisk został ukończony, ważyłby 1168 ton!
Obeliski w Karnaku
W świątyni w Karnaku znajdują się trzy obeliski: dwa wykończone, a trzeci złamany.
Pierwszym jest obelisk króla Thotmesa, a drugim królowej Hatszepsut. Jeden z tych dwóch obelisków pękł.
Podsumowanie
Starożytni Egipcjanie wciąż zadziwiali świat swoją cywilizacją i osiągnięciami. Wciąż często pozostaje wielką tajemnicą rozszyfrowanie znaczenia symboli i technik budowlanych, którymi się posługiwali.
Wiele krajów stara się mieć próbki tej cywilizacji, aby stworzyć dla siebie coś w rodzaju renomy (np. obeliski we Włoszech, Francji, Turcji, obeliski kongresowe). Posiadanie innych arcydzieł egipskiej starożytności przez różne muzea w Europie, Stanach Zjednoczonych i Rosji, dodają tym kolekcjom prestiżu.
1 komentarz
Czytam i czytam, oczy przecieram i prawie nie wierze… ten tekst robi wielkie wrażenie mówię Ci szczerze 🙂